Kopuyor Kollarım Şiiri - Ümit Atayman

yine ayrılık yine gözyaşı
elele verip aşamadık dağları
hüzünlü geçti günlerimiz hep kıştı
uzaklaştıkça birbirimizden
göremedik baharı

şarkıları bile yarım söyledik
türkümüzü unuttuk
umut yeşertecekken acıları büyüttük
kumlar örttük üstümüze
suyumuzu tükettik
koptu sevda bağımız
kahroluyorum

fırlatıp attın beni birdenbire denize
sevmek suç mu ki
boğuluyorum
çırpınıyorum varmak için kıyıya
tutamıyorum dalgaları
savruluyorum

bir çığlık kaldı geride şimdi
yüreğe inen ince bir sızı
bir boşluktayım
galiba ağlıyorum
uzatamıyorum ellerimi
kopuyor kollarım