Kopuk Beyitler Şiiri - Turgut Uzdu

Tatmak isterim sevgini yudum yudum
Kaç defa bir hayal dizinde uyudum…
**
Sihirli bir çubuk olsa elimde
Dokunsam dünyaya saadet dilesem!
**
Hep böyle utangaç, hep mahçup ol
Hep yanımda kal, gel bir tanem ol!
**
Öyle ızdırap dolu ki başım
Vurup taşlara kıramıyorum…
**
Nerede Nazlı’ların gezdiği diyar
Nerede yar uğruna ölen bir yar...
**
Sevda deryasına dalsa şu gönlüm
Çıkıp da yollarda kalsa şu gönlüm…
**
Gecelerce uzun saçların, öyle tatlı
Okşasam derim, sen prenses ben atlı...
**
Ben beklerim uzak köşelerinde ruhumun
Sen rüyayı yaşarsın bayrak bayrak olduğum...
**
Taş bebekler de güzeldir; gönül vurulmaz onlara
Geç kalma, gönlün vurulmadan var sen gönlünü ara…
**
Sensin o bilinmeyen geceler, meçhûl kadınım
Söyle çıksın merdivenleri vuslat, adım adım...
**
Saatin sesi doldurur odayı, vur ha vur
Arzum ve duygularım eminim bana gavur...
**
Sıkıntı ve yalnızlık başımda zulüm
Sen gelmeden korkarım gelecek ölüm...
**
Gül ağaçları rengarenk, gönlümde bahar
Izdırap yokluğun, uzaklığın acısı kadar...
**
Sessiz bir zaman hıçkırıkla irkilir
Ve karşısına insanın bir insan dikilir...
**
Çile, keder, ilmik, tığ ve gözyaşı
Arzu,hayâl,ümit ve mezar taşı...
**
İşte arzu, işte istek, işte sen
İşte doğum, işte hayat, ben ölen...
**
Aynalar misali dökülüyor sırrımız
Boşa gidiyor cesedi böyle sıktığımız.
* * *
Nasıl uzak olursan ol sana senden yakın
Seninle büyüyor ölüm olamadan farkın.
* * *
Değişmiş yurtta oba, çadır, ocak
Hani yağan zaferler kucak kucak?
* * *
İster ki gönül ayrılmasın beş parmak
Marifet ayrı ayrı değil, bir olmak.
* * *
Hedef bir, inanç bir, detay ayrı
Bize düşman olmaz bizden gayrı
* * *
Ruhumu enginlerde arayıp kendimde buldum
Ve inandım ki benmişim bendeki umudum.
* * *
Ve… Aşk ile coşar içimde o meşum huşu
Bırakın başlasın artık zaferin ilk fuhuşu.
* * *
Fazilet ebedi bir âbidedir insan için
En büyük âbide fazilettir millet için.