Kaldırım taşlarından sızan sabah sisi,
bir dilenciyi Buda sanıp selamladım.
Bağdaş kurmuş,
önünde boş bir kâse -
içi hava dolu.
"Vermek istersen" dedi,
"boşluğa bırak,
dolar mı bilmem ama
eksilmez hiç."
Yanına çöktüm,
avuçlarımdaki jetonlar
bir anda tohum oldu.
"Bak" dedi,
"şehir nehirleri bile
denize varmadan çalınıyor,
sen hâlâ cüzdan arıyorsun."
Akşam oldu,
köprü titredi kamyon geçerken.
Dilencinin gölgesi
betona vurdu
ve kaldı.
Benimki ise
sırtımdan kayıp
otobüs durağına kaçtı.
Kayıt Tarihi : 16.5.2025 15:14:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!