Köpek Şiiri - Mehmet Mümtaz Tuzcu

İskelenin üstüne kızlar oturmuş
Denize sarkıtmışlar çıplak ayaklarını

Güneşin sofrasına kaldırır bacağını
Patlak pabuçlarını boyatmak için
Salyası hep öyle sımsıkı dişlerinde

Tamtamlarla uyanır sabahın çingenesi
Küçük haydut beynine vurdukça tokmağını
Kanlı elleri gibi, öylece göz önünde
Mor paslı zincirine asılır azgın suyun

Tüylü incir, kumlu kavun... ne bulsa yiyecek!

Kumulun gölgesinde gizlenen köpek
Kesik bir tavuk ayağıyla oynar hep
Dürbünüyle çektikçe çıplak eti uzaktan

Çekilmez bir koku taşır beraberinde

Sert tetikli silâhları severmiş gençliğinde
Bıyıklarını kesip nasıl da gençleşecek
Tükrüğün getirdiği şu tortu birikmese

İskele meydanında böyle her gece
Bağıra çağıra neler anlatır bize
Yosunlu pınarından içtikçe lâmbaların

Silinse şu kadınlar şu kalabalık
Çıplak ayaklarıyla boynuna basmasalar
Dev sinek hortumuyla soğurmasa kanını
Beynini çıldırtan su karnından akıp gitse