Koparmak Şiiri - Kamal Ataman

İstediği kadar mahcup olsun,
değmez, şu dağların yıkılışı onun adına,
İsterse yağmurları isterse denizi durdursun,
bitmez ki bu baharda artık çiçek.
Ve tepenin sıcağında ketenden bir gömlek
Bir anlamı olmaz, insanda hala durur nefret.
Rüzgarın da yönü bellidir artık
Eskimeden duracak, o bayrak o direk.
Yine de hüznü akıtmamak gerek -
Şu boncuk rengi Marmara’ya bir tek.
Hissetmek
Ayrı bir geceyi ayrı bir tende
Haberi olmadan neler yaşandı bu şehirde
Ve tabii ki mutlaka yaşanacak!
Artık sabretmek, özlemek için geç
Artık insan, tuttuğunu koparacak!