Konya'nın Şiiri - İsmet Güher

Özler oldum avlağını, avını
Tütüyor gözümde düzü Konya’nın.
Damla damla yüreğimin yağını
Eritiyor geçse sözü Konya’nın.

Bazen düş görüyom, bazen kuruyom
Bazen resimlere bakıp duruyom.
Gelip geçen yolculara soruyom
“Geldi mola” diye “kazı Konya’nın? ”

Avcının gönlünde av, avlak yatar,
Avsız geçen ömrü bir pula satar.
Ruhuma şevk verir, heyecan katar
Mevsimler içinde güzü Konya’nın.

Çok avlandın Cihanbeyli elinde,
Gölyazı’da, Koçhisar’ın çölünde.
Güz gelince Ereğli’nin Gölü’nde
Savrulur ördeği, kazı Konya’nın.

Ereğli, Koçhisar, Ilgın arası,
Burada bulunur avların hası.
Her köşesi Halilullah sofrası
Bir başta bir başa yüzü Konya’nın.

Güheri’ yim, kamil ettim yaşımı,
Avlaklarda “Ak” eyledim başımı.
Yalnız koymaz ekmeğimi, aşımı
Bulunur soframda tuzu Konya’nın.

1990/ADANA