Konuşmayacağım Şiiri - Kenan Gezici

Gün bitti, her gün gibi tanıdık bir yerdeyim.
Bir ben ve dört duvar beş kişiyiz şimdi.
Saadetin adını sanını duymayan beş kişi.
Ayrımı kalmadı gece ve gündüzün çoktan beri.
Gece oldu mu sadece bir yanım kalır çökük.
Çok tan tası tarağı bir çırpıda bırakmalıydım.
Biliyorum katlanasıca bir anda gündüz değişirdi.
Meşgaleler günlük rutinler biter, kalırdı bir gece.
Gün geceye karışır değmez ayağım kaldırıma.
Susacağım dili uzunlara karşı büyük savunmam.
Cılız çıkar ancak sesim bin türlü oyun bilmedim.

Kenan Gezici 01/09/2025