Konuşmalar Şiiri - Dilek Günay 2

Bazıları konuşurken,
Bir kırbaç gibi,tenimizi acıtır,
Ruhumuza doğru yol alan...
Kimisi çıkmaz sokaklara,
Acımasız sürükleyen,
Sözde rehberimizdir ,
Bildiğimiz yolumuza ,
Engeller döşeyen...
Kimisi ise rahmet yağmurları gibidir,
Üzerimize yağan,
Yumuşak,iddiasız, sevgi dolu...
Kimisi çağlayandır,
İçimizdeki,her türlü kiri ve endişeyi,
Sürükleyip götüren...
Kimisi geçmişten geleceğe,
Sessiz akan ırmaklar gibidir,
Derinlerdeki suları bizi besleyen,
Fark etmesek de...
Kimisinde güneşin,
Doğuşunu hissederiz,
Yavaş yavaş...
Kimisi karanlığımızı aydınlatır,
Şimşek hızıyla...
Kimi geleceğimize bir ışık selidir,
Yolumuzu açan...
Kimisi uzayın derinliklerine,
Taşır bizi,araştıran,merak ettiren...
Tarihin karanlık savaşlarında,
Kimisi kılıç ve kalkanıyla,
Hak yolda savaştırır bizi...
Yüce dağların, doruklarına ,
Çıkarır kimisi bizi,
Şahlanan ümitlerimizle...
(DxG)