Karşıdan bir adam geliyor.Bir elinde çanta, ağzında puro, başında fötr şapkası,boynunda fotoğraf makinası ha.. fötr şapka üzerinde rüzgarla raks eden bir tüy.Yanımızdan geçiyor.O ne! Pantolon oturma yeri sökülmüş yırtılmış.Açığı apaçık ortada saklanamaz vaziyette..Başındaki şapka ucundaki tüye raksettiren rüzgardan bu açık yer de nasibini almakta...Dilinde bir şarkı türkü tutturmuş ''....Esme bre deli rüzigar...''diye işte sana madeni Türkey...
Sana gitme demeyeceğim.
Üşüyorsun ceketimi al.
Günün en güzel saatleri bunlar.
Yanımda kal.
Sana gitme demeyeceğim.
Devamını Oku
Üşüyorsun ceketimi al.
Günün en güzel saatleri bunlar.
Yanımda kal.
Sana gitme demeyeceğim.




Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta