Konak Şiiri - Raşit Alay

Söyle hangi köşesi aydın,
Bu odamın kaç duvarı da baygın.
Tuğlalarında ruhum, yazgım.
Alnım kadar pis şimdi tavanım.

Üst aklım dalgın, Raşit kayıp;
Bense bir kafesteyim artık.
Prangam etten, kan akar kilitten.
Ama tutsağı kayıp, bin parçam elzem.

Bense hala kafesteyim ama aklım.
Tutunduğum sarkıt, erimiş yazdık.
Bir parça aklım yine net yine dalgın.

Artık çatıdayım, bağırayım aptalım,
Ya da bir bak mışım atmışım.
Çarpmışım da prangama
Tutunupta yaşamışım.