Komutan Şiiri - İbrahim Ozan Vural

Bazen kağıttan gemi yapar mutlu olurum.
Bazen de takarım çelengimle yıldızlarımı.
General olurum.
Açarım gözlerimi ve asker olurum.
Kendi kendime emirler yağdırırım.
Onlar hain dedikçe kahraman olurum.
Savaş gemilerim zincirlerini çeker.
Tüfenk fora derim askerlerime.
Ve asker olur tetiği çekerim sonra.
Arkama alırım rüzgarı.
Görünmeyen bir şeyin varlığı güç verir.
Hayali bir orduyu fethederim.
Zafer çığlıkları çınlar kulaklarımda.
Ganimeti toplar, sonra dağıtırım.
Dökülen kan, son savaş olması mutluluğunu bastıramaz.
Çaresizliğin verdiği cesareti tadarsın.
Böyle mi olmalıydı dersin komutanım.
Sen sus asker der general.
- Emredersin komutanım.