Kömür Karası Şiiri - Gönül Ateşli

Yarimin gözleri kömür karası
Yarim gitti kaldı yarası
Gönül ister aşk sefası
Can yakıyor ayrılık acısı

Gönül bekler miydi gamı kederi
Taşıyamaz oldu onca derdi
Neydi bir parça mutluluğun ederi
Dünya derdi , hepimiz seferi

Ne dert ettim sana ne keder
Bu muydu hakkettiğim sen söyle ah kader
Gönlüm ; göz yaşlarımla mey eyler
Dokunmasın kimse , bana onun gözleri yeter...