Kömür karası Şiiri - Zeki Bölükbaşı

Kömür karasıyla yazılmış alınlarına
Alın yazıları
Kömür karasıyla kararmış yüzleri
Güçlü pazuları
Senin kaderinmi? ölmek ölmek ölmek
Kepçenin açtığı toplu mezara gömülmek
Nene, dede, bacı, bebe yetim kaldı
Gözlerindeki yaş bitti, hepsi kan ağladı

Sana çok güzel akıl verdiler
Düşünme üç beş çocuk yap dediler
Çoban da çoğaltmak için koyunlarını
Çiftleştirmek için tutar boyunlarını
Korkma ölsende, madende olsada göçük
Yerini doldurur yapacağın üç beş çocuk
Hiç umurlarında bile olmaz
Kömür karası vicdanlıların

Ahıret, din, iman la süslerler sözlerini
Para hırsı bürümüş bunların gözlerini
Senin değerinmi olur, para dururken
Tedbir neymiş işler tıkırında yürürken
Jamer, binlerce polis emirlerinde
Tedbir işi kendilerine geldiğinde
Kurbanlık koyunsunuz gözlerinde
Kömür karası namus var özlerinde

Karbon, kömür değil senin katilin
Kurbanısın; alçak, şerefsizce ihmalin
Somaliye ağlar rabia ya ağıt yakarlar
Sana da makara suresini okurlar
Sen uyanamazsın ebedi uykudasın
Gerçeği görüp çocukların uyansın
Temiz, saf Türk köylüsüne revamı
Para uğruna yapılan soma katliamı