Komşunun İti Şiiri - Bahadır Çelikbaş

Bıktım artık yıllardır bu iti taşlamaktan...
Ne azardan anlıyor ne dayaktan yılıyor.
Komşu ekmek attımı bayılır oynaşmaktan,
Kursağı yal gördükçe paçamıza dalıyor.

Güya bizim köylüler iti dağa azıtmış...
Ne bilsinler hayvanın hoşuna gittiğini.
Hemcinsini gördükçe it iyice cozutmuş,
Değneksiz dağ bulunca yapmış yiğitliğini.

Meğer benim yan komşu usanmadan bıkmadan,
her gün dağa çıkarak itlere yal verirmiş.
Hayvanlar da yüz bulup yedikleri lokmadan,
Komşu dağa çıkmasa bunlar köye gelirmiş.

Köpek soyu bilmeden kurdun asaletini,
Efelenmiş dağlara 'buralar benim' diye.
Genç bir bozkurt alınca kansızın kellesini,
Terk-i diyar etmişler Türkiye Türk'ün diye!

(14.02.2007)