Köklerinden doğdum koştum hep gölgene mahsur
iki kelam avutmaz zira koşulsuzdum
Çarşafında unuttum ip atlayan çocuk huzurumu
Mecaz mahal münasebetsiz, alaca har
Orman gibiyiz içten içe yar
pikene mahsur ve mahsun sevişirken yanar mensur
Yangın çıkaran kurallar sapa ve imdat mazlum
Lakin kesat bi hal
Köksüzlükten doğan hep zincire de mahsur
Metanet veraset belgeler ve matem ve tarumar geçer
Rahnedar kanunlar ile sevişti kaburgalar
Şirazesiz bacakların eczasına sığınan
zayıf bir ruh
Pesimist zaar
monoton kanserin seksinden kovulan
Ve kibirsiz çıplaklığın kabuklarına sığınan didar
tekillik müzesi olunca kalp, ölmeden soğur
Gölgenden doğdum,
koştum gölgene mahsur
Topluma ait bütün haksızlıkları sende unuttum
Kayıt Tarihi : 11.10.2018 14:15:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
