Kolera Günleri.. Saçlarından Öpüyorum

Şiire muhtaç günlerdeyim
Öylesine bir hikayeden çıkmaz
Bu sır dolu sözcükler
Yaşamam lazım bu hayatı
Yaşatmam
Öyle sımsıkıya
Dipdiri
Ölesiye
İliklerinden kaburga kemiklerine
Kirpik uçlarından taşan tuz
Damağına dağılıp
Dilinin ucunu yakana dek sevdadan
Gözlerindeki yok olan ışığın peşinde sürüklenen ömrüm
Ve
Yitirilen bunca bahar
Ömrüm demişken
Seni aramakla geçen bir zaman zarfı
Kaliteli ve şekerime iyi gelen
Şimdi bağımsızlığını ilan edememiş tutsak ülkelerde
Kırmızı bültenle arıyorum seni
Avazimca bağırarak
Zayıflayan hafızama iyi gelen şeylerden
İlki ve en güzeliydin sen
Bulma çabasından yorulmuş vücudum
Yaşama sancılarıyla dolup taşan
Bir nehir şimdi
Yüzünün deltasına çizili hikaye
Bizden başkası olamaz
Yoksun
Olabildiğince uzak
Gittiğin kadar
Ama bu seni yanıltmasın çocuk
Belki de budur aşkı bu kadar
Vazgeçilmez
Bu kadar içli
Ve
Destansı kılan ..