Köleler Şiiri - Kenan Gezici

Hükümsüz şeyleri sevdim aldım koynuma.
Onca yolca ve de yılca yükler gibi taşıdım.
Dolaşmadı sıcağı ısırığı parmak uçlarımda.
Demir taraklarla taradı pul oldu göğsüm.
Çırpınışlarıyla uyandım yapamadım bir şey.
Ağzımdan çıkmaya çalıştı suskun kalbim.
Bir sıkımlık canıyla konuştu, dinlemedim.
Kimi gün bin dirildim de yeminle öldüm.
Kapladı hayatımı uzunca sık gölgeler.
Çocuk tebessümleriyle olsam da var.
Yaşama sevincimi bitirmeyen bir tek onlar.
Mutluklar dilencisi olduğum yıllar beni yaralar.
Silinmez, gitmez anlıma çalınan bu kara.
Ben benim olan masada pazarlık konusu.
Verdiğim nefes bıraktı beni nefessiz.
Köle aldığım pazardan, ben satıldım.
Kölelerin vahşetini benden savuramadım.

Kenan Gezici 07/10/2025