Hayattan bıktım, usandım yıldım,
Öldüm kaldım, ben bittim artık.
Okumadım, yazamadım, kaçtım.
Herkesin ağzında, küfürlerle doydum.
Çare yoktu bana, çaresiz dünyada.
Kimim ben bilmem ki, ölürüm artık belki.
Her şey bitti artık, göremez oldum sanki.
Ne bir tat bir koku, ne de sen can oldun.
Ne bir para ne bir iş, elde de kalmadı hiç iş.
Bakarız sözü gitti, her şey birden bitti.
Ağladım aktı gözlerim, sustum yapıştı dilim.
Dokunamaz oldu tenim, bu hayatın anasını..
Yaşlar gözümden aktı, geçmişim aklımda kaldı.
Gelecek artık karanlık, öldüm, herkesin ağzında.
Okursan bey olursun, yoksa adın efendi.
Kimse demedeki sen, elbet adam olursun.
Gözlerinde hep küçüktüm, hep ben ezilirdim,
Onlar yüceydi sanki, gözleri açıkmış gibi.
Kör olmuşlar dünyaya, en çokta paraya.
Bu düzeni yapana, bir sözüm var oda;
Sizin ben *mınıza k*yum.
Kayıt Tarihi : 24.11.2018 14:08:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Modern köleliği eleştiren bir şiir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!