Koku Şiiri - Mehmet Hilmi

Dünyanın keşmekeşliğini soluyorsan
Adını kahpe koyduysan sevdiklerinin
Karanlığı gözlerine ekip kaçıyorsan güneşten
Umutlarının bedenleri önünde
Kör baltalı bir cellat bekliyorsa
Bedelini ödetiyorsa bu dünya
Aldığın her nefesin

Ve hala düşünüyorsan
Ve hala düşüyorsan en geçmişine
Ve hala sesi geliyorsa sevdiğin insanların
Beyninin en ücra köşesinden
Korkun değildir algıladığın
Kokudur
Çürümüşlüğünün kokusu...