“Unutulmaz” sözüne istinaden unutamadığım
O kabus dolu lise yıllarımda olduğu gibi
İnsanlardan soyutladım yine kendimi..
Bilemiyorum ne kadar doğru
Doğru mu “insan insanın külüne muhtaç” uyduruğu?
Doğruysa şayet
Ölümüm korkunç olacak
Ölümüm vahşet…
Yalnızlık Allah’a mahsus derler ya hani
Benimki yalnızlığına ortak olmak m Tanrı’nın
Yoksa kalabalıklar içinde olmadığın için mi yalnızım? ?
Bilemiyorum…
Artık mutlu olamıyorum
Yalnızlığın kokusu var sadece
Başka koku alamıyorum…
(12/11/07)
Kayıt Tarihi : 14.8.2009 12:57:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!