Ağlayarak uyandığımda kabuslarımdan
Yanımda olurdun hep
Sesimi duymazdı
Senden başka kimse
Ankara ne kadar uzakmış?
Gelmediğine göre
Duyardın biliyorum
Sadece kapılar olsa arada
Şu dağı aşınca geldik sayılır
Ankara'ya bağlı burası ne de olsa
'Korkma ben buradayım oğlum'
Diyecektin birazdan
Kabuslarım bitti sanki
Elma dağından dönerek indikçe
Hiç korkmadım Ankara'dan
Kocaman şehir sevimli bile geldi
Hastanenin pencereleri kapalıydı oysa
Sanki kokumu almışçasına indin aşağıya
Öyle kokladın ki beni
Parfüm şişesi döküldü zannettim üzerine
Hastane bahçesinde dolaştım durdum
Kokan ben miyim yoksa bahçe mi? diye
Kafanı bile çevirmedin
Benim kokumu izledin sanki
Bende seni kokladım sonra
Her zaman ki gibi kokmuyordun
Bu kadar ayrı kalmak mı gerekiyordu?
Böyle koktuğunu anlamak için
Uzun yolculuklardan geldim yanına
Traşsız orman kaçkını gibi
Hep o gün gibi kokladın beni
Ben o gün farkettim bunu
Kayıt Tarihi : 6.4.2007 19:49:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!