Kökeli Ozan Şiirleri - Şair Kökeli Ozan

Şiirleri yetim koydun,
Ne aradın ne bir sordun.
Sendemi rol'e soyundun,
Gönlüm küskün kırgın sana.

Bu oyundu diyemedin,

Yol alır menzile varırsan eğer,
Olursa saygına bulursan değer.
Hoş diye sevdiğin koşulsa eğer,
Açılmaz kapılar giremezsin sen.

Bir garip dervişe uzak olmazsan,

Bir fisıltı....
Ulan iblis yine mi sen?
Başımın belası...
Yine mi sen?

Onunda derdi baska ya!

Yemyeşil dünyamda mavi gökyüzüm,
Ağlıyor yüreğim gülmüyor yüzüm.
İnsanım bu benim benliğim özüm,
Değişmez değişsem kaderim benim.

Değişmez değişsem kaderim benim,

Öyle Aşklar yaşadımki,
Çözülmeyen denklemlerle.
Kimi kaldı kimi gitti,
Binbir türlü sitemlerle.

Oyunsa oyun oynadı,

Böylesi bir kiş gecesinde kendimi sana nasil ifade etsem bilmiyorum. Üşüyorum!
Ne gücüm yeter sana varmaya.
Nede var olduğun yüreğimden koparmaya.
Vız geliyor, dayanamıyorum sensizliğe, içim acıyor, içim kanıyor. Anlıyor musun? Özlüyorum!

Öyle çaresiz ve bitmek tükenmek bilmeyen yokluğunla.

Sevgiden sevdadan söz eden sendin,
Bana keder zulüm hep acı verdin.
Hani tek sevdiğin sevgilin bendim,
Yanımda sen yoksun yanbaşım bomboş.

Hani sen nerdesin hayalin nerde,

Her cefaya göğüs gerip direnen,
El açıp Allaha dua dileyen.
Süzülen gözyaşlarını gizleyen,

Benim o ben varoşların çocuşu.
Ben bilirim sefilliği yokluğu.

İkimiz can Arkadaşız,
Hem çapkınız hem aşığız.
Gün olur akar yaşımız,
Silmesini biliriz biz.

İkimiz bir can taşırız,

Kürd’ü Türk’ü kardeş bildik,
Bir sofradan yemek yedik.
Kız aldık oğlan everdik,
Derdin ne Barzani senin.

İşte geldik buradayız,