Köhne Konak Şiiri - Zafer Şanlı Kökver

KÖHNE KONAK
Pencereme ayın şavkı düşmüş,
Pervazdaki titrek mum alevinde
Dünden kalan yarım şişe şarabım var ,
Tortusu dibine çökmüş, davetkar.
Denizin sesi geliyor uzaktaki sahilden.
Davul çalıyor kumdaki yakamoz,
Islak çalan rüzgara karşı.
Sitemim var erkenden gelen geceye.
Kifayetsiz bu saatten sonra artık kelimeler,
Sözler birer sokak adı, kafiyeli.
Meğerse bütün yollar sana çıkıyormuş,
Yeşil kapılı köhne konak.
Yıldızlar ay burcunda parlak,
Hayat veriyor gölgelere uzun ve iğreti olarak.
O ses taverna dan geliyor şen şakrak,
Meyhanedeki ağıt'a inat.
Zafer KÖKVER