Satır satır yazdım onca ömürü,
Bir sahafa satamadan kocadım.
İçerimde yanan harlı kömürü,
Bir sobaya atamadan kocadım.
Serimde dolaşan binbir mevzuyu,
İçimde ki mor menevşe arzuyu,
Sırtımda, taşınmaz yükü göklerin;
Herkes koşar, zıplar, ben yürüyemem!
İsterseniz hayat aşını verin;
Sayılı nimetler bal olsa yemem!
Ey akıl, nasıl delinmez küfen?
Devamını Oku
Herkes koşar, zıplar, ben yürüyemem!
İsterseniz hayat aşını verin;
Sayılı nimetler bal olsa yemem!
Ey akıl, nasıl delinmez küfen?
