Koca Dünya Boş Kaldı Şiiri - Hikmet Durkut

Tüm iklimler bir mevsimde buluştu
Bahar gitti, yaz, güz, gitti kış kaldı
Deli gönlüm firkatine alıştı
Yokluğunda koca dünya boş kaldı

Diledim amanı eyledim feryat
Ne kadar istesem güldürmez hayat
Sildikçe akıyor yağmura inat
Gözlerimde iKi damla yaş kaldı

Hayal kurdum hülyalara dalarak
Ettiğim duadan medet umarak
Elimde ne kaldı amel olarak
Huzura duracak vakit beş kaldı

Ayrılığın acısını bilerek
Bür günüm geçmedi yüzüm gülerek
Deli gibi uykuları bölerek
Her gece gördüğüm kabus düş kaldı

Sormazlar mı sana ettiğin hak mı
Böylemidir sende sevginin hükmü
Sevdaya hamalsam bu bana yük mü
İçten içe yanan büryan döş kaldı

Hayrani yazar benim künyede
Çürüdü organlar bitti bünyede
Sermayemi sorar isen dünyada
Mezarıma dikilecek taş kaldı