Ramazan gelmişte ne sevinmişim,
Ağzım kapalı orucu tutmuşum,
Sağdan soldan hep sakınmamışım,
Arada bir namaza varırmışım,
Orucu hep uykuya yatırmışım,
Meğer nefsim benimle oynarmış,
Öyle sevmişimki bu dünyayı,
Ne parası nede malın hevası,
Kurmuşum dünyadaki tahtı sarayı,
Arada bir göstermelik kul olması,
Zor günlerde hakkı aramasını,
Nefsim benimle hep oynarmış,
Yanımdaki aç tok bakmamışım,
Halını hatırını hiç sormamışım,
Hep kendime yonmuş çalış demişim,
Bol keseden nutuklar savurmuşum,
Aklımdan geçipte hiç verdirmeyen,
Meğer nefsim benimle oynarmış
Senelerdir ölmeyecek gibi yaşamışım,
Sokak sokak kibir selinde yürümüşüm,
Sanki bu alem benim yok demişim,
Hesap kitapı maddiyata göre yapmışım,
Sona gelince teneşire uzanmışım,
Meğer nefsim benimle oynarmış.
Kayıt Tarihi : 7.3.2023 10:46:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!