Kızma Anne Şiiri - Gülçin İçöz

İnanmakla olmuyormuş anne
Bakmıyormus hiç bir insan
Benim gözüme senin içtenliğinle

Hırslarını alana kadar hırpaladılar
Gözyaşlarımı acımadan
Nasıl olduğunu bile anlamadan
Ölüyordum yaşamadan
Benim kanımdır üstüne bastığın toprak
Üzülme herkes orda analarından ırak
Pusu beklemiyor ki yarinle son kez konusasın
Kahpenin dölleri yokediyor sırtından vurarak
Ağıtım olsun buda benim sana anne
Arkamdan sakın ola gözyaşı dökme
Ben sen rahat uyuyasın diye verdim canımı
Olsun be yine canımı veririm canım milletime!