...
canımdan akıttığım nazım
kızım 
hayatımın inci gerdanlığı
tacı bahtımın 
değerlim yüz akım 
tanrıdan aldığım niyazım 
cennet bahçesi düşlerimin 
bağ-ı “irem'i
bütün çiçeklerin 
sende gizemi 
yıkılıyor her konuştuğunda 
dünyam 
sesindeki tınıdan
bükmesin hayat boynunu 
budur tek duam 
suçladığın benim irem, baban
...
hani kolun çıkmıştı
hani ezilmişti parmakların
benim acımı gördüğünde 
sen acını unutmuştun
küçücüktün belki ama
o anda koca bir yürek olmuştun
bütün gücünü toplayıp konuşmuştun
“üzülme baba! ” demiş 
acılarımı teselli etmiştin
yıllarca kabusum oldu o anlar 
çıkan kol ve ezilen parmaklar
...
kopma benden 
yoksa düşecek dileğin boşluğa 
erken bir olgunluk 
geç bir çocukluktan...
...
boynunu bükecek senli düşlerim 
bir kabus çığlığına asılacağım  sesinde senin
sevgili kızım 
cennet bahçesi düşlerim
 “irem”im
…
Kayıt Tarihi : 4.4.2005 06:43:00
 
 
 
 
 Şiiri Değerlendir
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
 
 



Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!