Kızıma... / 2 Şiiri - Yavuz Doğan

- Ey gönlümün muradı, ey sonsuz aşk otağım
Ey umudumun adı; bu kez annene yazdım.
Ey ilkbahar soluklum, ey çağlayan ırmağım
Yarınımın soyadı; bu kez annene yazdım... -

'Annen için'

Hoşgeldin mis kokulum, şimdi başka sabaha
Beklenir güzel kızım; beklenir annen için.
Yelkovandan akrebin borcuna bir borç daha
Eklenir güzel kızım; eklenir annen için.

Nefesinle sûkuta mahpus olurken inkâr
İsminle huzur buldu başı bozuk bir rüzgâr.
Ama o gelene dek, ömrüme bin bir efkâr
Yüklenir güzel kızım; yüklenir annen için.

Bakma ağladığıma, gün doğdu asumana
Damla düştü sesinle, çöl olmuş bir ummana.
Ah kuzum, ama gönlüm; hiç geçmeyen zamana
Diklenir güzel kızım; diklenir annen için.

Ay değil sene değil, saat değil an bile
Doğmamaya and içmiş sabah bile, tan bile
Unutulmuş bir aşktan kalan heyecan bile
Yoklanır güzel kızım; yoklanır annen için.

Ah düşüm, ah özlemim; umudun ak kekliği
Dimdik duracak sandım ruhumun erkekliği.
Oysa şimdi şuramda, bir serçe ürkekliği
Saklanır güzel kızım; saklanır annen için.

O kapı bir açılsa, işlenen tüm günahlar
Terkedilmiş keşkeler, ezber edilmiş ahlar
Geceye sürgün olmuş, kirletilmiş günahlar
Aklanır güzel kızım; aklanır annen için.

Ah kuzum, mahir oldun ömrün eziyetine
Şahit oldun bir canın, bir cana diyetine.
Şimdi bütün çiçekler, nefesin niyetine
Koklanır güzel kızım; koklanr annen için...

10.05.2009

Beylikdüzü (Ve o kapının önü...)