Kızılcık Şiiri - Hasan Basri Beşir

Kızılcık şerbeti içermiş insan bilirmisin sen
Yüreği kanarmış ta kimseler bilmesin diye
Gökyüzüne bakar yalnız gezen yıldız ararmış
Ararmışta bulamazmış gökyüzü yıldız kaynıyor
Yanlızlık yıldızlardan değil bir bak şöyle gökyüzüne
Sönüp giden yıldızlarmış... Doğunca güneş yeni bir güne.

Papatyalar yapraklarını neden dökermiş bilirmisin sen
Hani bir kelebek konmuştu ya güneş gibi parlak göğsüne
Kısacık ömürlerine sığmıştıya bir bahar mevsimi
Can verince kelebek gökyüzünün maviliklerinde
Papatya son sözünü ararmış hicran dolu döktüğü her yaprağında seviyor,sevmiyor diye

Şiirler yazılır mısralar kazınırmış taşlara bilirmisin sen
İsimlerinin baş harfleriyle başlarmış nakaratları
Sonra şarkılarda ararlarmış kaybettikleri günleri
Hayat her kese eşit davranmıyor ki güzelim bilesin yaşadıklarını
Vuslat anlatacaktır sana yaşanan onca çilekeş yılları……..

Gülen yüzler mutlu gözler nedir bilirmisin sen
Etrafa savrulan şen şakrak kahkahalarmı ne dersin
Yoksa yüreğini titreden incecik bir buse mi
Affet beni bakınca anladım gülen yüzünmüş gülmeyen gözlerin
Gözler yalan söylemez. İşte gidiyorum bu sana son sözlerim …….