Kızılbaş Kadına El Kaldırmaz

KADINA EL KALKMAZ DUASI

(Bir erkekten bütün kadınlara; bir candan tüm canlara)

“Kadına el kalkarsa, insanlık yere düşer.
Kadının canı yanarsa, Hak susar.”

Ey Hak! Ey Cân!
Ey elleri kirli niyetlerden arındıran,
Ey yürekleri sevgiyle yoğuran Zât!
Ben, huzurunda secdeye değil,
Bir kadına el kaldırmadığım için baş eğmeye geldim.
Elimi değil,
İkrarımı açıyorum sana:

Kadına el kalkmaz!
Ne öfkeyle,
Ne kinle,
Ne iktidar hırsıyla,
Ne gelenek, ne töre adına…
Kadına el kalkmaz!
Çünkü kadın,
Rızadır.
Can’dır.
Varlığın rahmidir.
Toprağın nefesidir.
Yüzümdeki her çizgi,
Annemin avucundaki sabırla yazıldı.

Ey Can!
Ben bir kadının alnına tokat olursam,
O gece yıldızlara bakamam.
Ben bir kadının gözlerine korku salar isem,
Cemalullah’ı göremem.
Ben bir kadının sesini susturursam,
Kendi vicdanımı da sağır ederim.

Ey Rabbim,
Ellerime güç değil,
Merhamet ver.
Öfkeme bahane değil,
Sabır ver.
Kadına söz geçirme isteği değil,
Onun sözünü dinleme niyeti ver.

Ey Kadın,
Ben senin karşında değil,
Yanındayım.
Ben senin üstünde değil,
Eşindeyim.
Ben senin sahibin değil,
Seninle rıza yolunun yoldaşıyım.

Eğer bir gün elim sana kalkarsa,
Dilime dua,
Yüzüme nur,
Gönlüme aşk haram olsun.
Yedi ceddim helallik bulmasın.
O el, düşsün ve bir daha sevgiye uzanmasın.

“Kadına el kaldıran,
Allah’a başkaldırmış olur.
Kadının gözyaşı,
Arşa taşınır,
O gözyaşı altında kalan
Asla arınamaz.”

Ey Cem'in yolunda yürüyen Canlar,
Bir kadının saçına, sesine, yüreğine değil;
Önce rızasına, sonra da duasına talip olun.
Çünkü kadına el uzatan,
Kendi insanlığını gömer,
Kendi aklını karartır,
Kendi yolunu yitirir.

KADINA EL KALKMAZ!

Bu, bir yasa değil;
Bir inançtır.
Bir ahlaktır.
Bir vicdandır.
Bir Kızılbaş yeminidir.