Kızıl Siyah Sepya Şiiri - Birgül Balkıs

Sepya bulutların ardında gizli
Göz göze gelmekten çekinen
Araları açık iki yıldız
Bu hazin gecede rüzgâr acemi hırsız
Ağaç durur da yerinde, çaldığı bir yaprak sadece
Adam, her şeyini koyar da valizine
Unutur en sevdiği ceketini başkasına giderken
Yaratmak ve yok etmek arasındaki kısa çizgide
Salınır durur beklentinin arsız ibresi
Kadın, siyaha boyar henüz yaş dökmemiş kirpiklerini
Her kendine dönüşte ve her yeni öpüşte yaptığı gibi
Kan kırmızı rujunu sürer hemen
O cekete sarılıp son defa dans ederken
Kim demiş yıldızlar birbirini özlemez diye
Yıldızlar en çok özlemekten söner
Gidenin alnında daha şık durur ama bazen
Kalanın gözlerinde bir çift utançtan dövme
Hızla çarpar kırık aynadaki melankoliye
Kim demiş yıldızlar umut etmez diye
Yıldızlar sırf bu yüzden yeryüzüne iner
17/12/2013-Gümüşlük