Kızıl Sevda Şiiri - Mesut Yüksel

Kızıl bir gün batımında,
bir kayıkta yol alıyorum.
Suya ateş düşmüş;
kayık kor bir sevdaya yanıyor.

Gök kızıl,
deniz kızıl, yolum kıyamet.
Şehir siyah bir silüet fonda,
ben de öyle duruyorum.

Güneş bir alev topu,
serinlemek için denize iner.
Gün batımının içindeyiz,
fotografik bir imge gibi donar an.

Biri deklanşöre basar,
zaman susar o anda.
Yaşam ince bir çizgi çeker,
sonsuzluğa doğru.

Kadim şehir her akşam,
kendi resmini yeniden çizer.
Her gün batımı yankılanır,
kızıl bir sevdanın içinde.

Mesut Yüksel