~ kızıl mahşer de solar, unutma ~
düşmeyi unutmuş
bir geceden yazdım sana,
tene dikili hüzün senaryosunun
sonundan.
hicazdı ritmim
yaşım başımı aşmadan,
sesimi yitirmeden hemen önce,
makamın endamına muktedir
aksı kırılmamış
sırat köprüsüydü kalp;
ki geçmemiştim daha
saç telimden ince o yolu.
ağır ağır adımlar,
düşe kalka geçerdim içinden
şifasız yaraları saklardım,
yol boyu uzanan gamzesiz çukurlara.
yol bilmezdi oysa
hüzün nasıl saklanır,
bi gidişleri
bi gelişleri
bir de soluklanmayı bilirdi,
yorulan ayakların duruşuyla.
susayanları, durulanları,
az gidip vazgeçenleri..
dönmeyenleri de bilir miydi? sormadım.
hasret kırarken göğsü,
toprağı kazan tırnaklar da
kıyamet kopmaz mıydı?
caddelerce uzayan
hangi çatlağa sığardı ki yara?
ben saklardım
geçerken unutulur sanırdım..
//
kanıksanmış sus kabirlerine
çiçekler ektikten sonra yazdım sana,
anımsadığım tınılar
birer birer içimden çekilirken..
yaralı,
yalın ayak bir çocuktum düşlerim de;
adressiz dualar da büyüttüğüm
büyülü bir sessizliğin içinde.
hatıralar sızdıran kanatlarım altında uyuyup,
koşarken düşüp yaraladığım dizlerimin acısını
reçelli ekmeğimi elimden alırken
ablama duyduğum öfkeyi unutur,
gecenin gözyaşlarını silerdim kendimce .
fotoğrafları zihnime çizip üstlerini karalardım
derinlere kazıdığımı bilmezdim.
hayatımızdan bir bir eksilen insanların
memleket hasretiyle köylerine gittiklerini düşünüp
' mutluluk neden bu kadar uzaklarda? ' diye
sorardım babama.
düşler de büyümeyi oyun sandım.
//
uzaklığın dönülmez kıyılarından yazıyorum sana,
ufka asılı göç yolunun söz yamacından.
göğümü ve göğsümü kaplayan
yağmuru bölüşüyoruz usulca.
yünden gri battaniyesi üstünde denizin
kirpikleri, yayından çıkan bir ok gibi tenimde
bir yudum rüzgar çekip içimize
tuzaklı bulutlara asılıyoruz..
kalbimde ki dört odacığın kapılarını,
pencerelerin düğümlerini açıyorum
sen sessiz, ben hükümlüyüm sessizliğine
olmadığın günleri, ayları biriktirip
tasnif ettiğim ceplerimden
suya binlerce cümle bırakıyoruz.
sen sessiz
ben sensiz
ben artık
hep sözsüz......⚘
.....özlem/
23:25
aralık/yirmi bir
Özlem ÇayKayıt Tarihi : 21.12.2025 23:27:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
şeb'i yelda'dan babama binlerce hasret...




Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!