Kızamadım Ben Şiiri - Erdal Ebem

Bir yerlerde yanlış var gibi amma,
Nedense bir türlü, çözemedim ben
Yapıştı yakama, gitmez bir yana,
Öyle orta yere, yazamadım ben.

Derdi ne milletin bu garip kulla,
Kaldım tek başıma, yırtık bir çulla,
İşimde olmaz ki, parayla pulla,
Kızıp da yüzümü, büzemedim ben,

Bağladım belime, kördüğüm ipi,
Gidip de gelirim, salıncak gibi,
Daldığım denizin görünmez dibi,
Şöyle serin serin, yüzemedim ben.

Leylayla mecnunu, masal sanırdım,
Çölün sıcağında hep ben yanardım,
Aşk sözü geçince, hemen kanardım,
Bu yüzden sevdasız, gezemedim ben.

Yemeden içmeden kesildim birden,
Mecalim tükendi, kalkamam yerden,
Ne yardan geçerim, ne de bu serden,
Bu sersem başımı, ezemedim ben.

İstemem kurtuluş, istemem sevda,
Kafam allak bullak, yüreğim yarda,
Dilimde sitem var, hayalim zorda,
Hasretin yükünü, sezemedim ben,

Ağlasam boşuna dermansız yaram,
Merhem de kar etmez hangini saram,
Firgatli gör artık, bitmekte sürem,
Çilekeş gönlüme, kızamadım ben.