Kız Mı Okutacaksın Şiiri - Saliha Öcal

Halamlar,kız mı okutacaksın sülalede hemde ilk?
Teyzemler,olmaz namus söz konusu aşirette bil.
Dayım,enişte sorumluluk oldu kemikte ilik.
Amcamlarsa,pişman olacak bekle;zamanla bu dil.

Dere mahallesi sustu,baktılar ben ve babama.
Diğer komşular tek tük kızları yazdılar mektebe.
Tedirgin bakışlar vardı üzerimizde bakanda.
İlkokul bitti,Ortaokul keza peşinde benle.

Susmuyordu akrabalardan ok atışlı çiğneme.
En ufak hata arıyorlardı bende ve okulda.
Namus namus dizilip duruluyordu dillerinde.
Bitti artık ara mektep,sıra lise yıllarında.

Yavrum gel şöyle dizimin dibine,dinle hikâye.
Sen lise okuyacaksın,dinlemeyeceksin sesi.
Arkandan gelecekler,emsal olacaksın ilimle.
Sorumluluk sende,destek bende haydi bak ileri.

Yüzümü çıkarma kara,yüzler baksın aşağıya.
Kokma yanında ben varım,sırtımız gelmez yerlere.
Üslubuna dikkat et,derslerine bağlan sıkıca.
Ne yaparsan yap,bak arkandakiler seni takipte.

Göremedi babam,eğitimin aşamalarını.
Şereflice bir gurur olacaktım hülyalarında.
Fakat vasiyeti kulağımda,duy iki kulağı.
Kaydet bellek,unutturma müjde getir buz taşıma.

Teşekkür ederim,hocaların mübarek hocası.
Başım taşa koyana kadar ilim davan bendedir.
Özellikle kızlar denince,çabalarım ılımlı.
İlmi sevdiririm ki,dersin Leyla ve Mecnundurlar.

Edremit/Van