Kız evladı Şiiri - Ömer Yüce

KIZ
EVLAD’IM

Allah’ın,
iki şeyi babaya,
emanet verdiğini düşünüyorum.

Birisi “öz canı”.
Öbürü de “kız evladı”.
...

Baba,
hayatı boyunca
bu iki emaneti de her an
kaybetme korkusuyla yaşar.
...

Baba olduysanız,
daha kızınız doğar doğmaz
ayrık otu gibi bir korku yeşerir gönül bahçenizin bir kenarında.

O’nu
kucağınıza alır almaz
hayal edersiniz bir gün sizi terkedeceğini,
yabancı bir erkeğin peşine
takılıp gideceğini...

Sonra da,
O erkeği merak edersiniz...

Garib garip sorular,
beyninizi kemirir durur.

“Ya hayırsız biriyse,
içkici,kumarcı,yaramaz...
ya kızımı döverse söverse...”
diye.
...
En kötü filmlerin
en kötü senaryoları kafanız da canlanır.

O tanımadığınız,
tanımak istemediğiniz adamdan
daha o günden nefret edersiniz.
...

Kötü kötü şeyler aklınıza geldikçe
daha sıkı sarılırsınız,
O küçücük
masum kızınıza...

Öperken içiniz titrer,
bakarken gözünüz dolar.

“Sevinçten midir,
hüzünden midir kestiremediğiniz iki damla yaş yanaklarınızdan istemsizce süzülürken
“Ben hep yanında olacağım
yavrum korkma”der.

Bağrınıza basar,
en samimimi kelimeleri bulup
hâl diliyle;

“Kızım,
gözümün nuru,
gönlümün süruru,
bir tanem,yavrum,emanetim,
sayesinde adam yerine konduğum”
dersiniz.

O da
olanları seziyor muş gibi,
gözününüzün en derinine bakarak gülümser,
tepki vermeye başlar,

sanki
“babacığım korkma ben
hep seninle olacağım,
seni hiç terketmeceğim”
der gibi gönlünüze akar.

O an dan sonra aranızda kıyamete kadar kopmayacak
bir “gönül köprüsü”
kurulur.
...

İlk dertleşme,
ilk paylaşma
İlk hasbıhal böyle başlar.
...
O sana gözleriyle gülümser
dünyaları bağışlar,
Sen On’a,
bütün benliğinle,
kızım,
kuzum,kekliğim,
gülüm,aşkım,nar tanem
nur tanem bir tanem der,
gönül sofranda
sevgiye sevdaya dair
ne varsa önüne serersin.
...

Bu ilahi anlaşma sonrası,
ömrünü
Onun ömrüne kurban edersin..

hayatı,hayatına yön verir;

Ağzından çıkan her kelime
üzerinden bir yükü,
yorgunluğu alır kuş gibi hafiflersin,
sarıp sarmaladıkça
Allahın varlığına birliğine
inancın daha da artar.

“Seni bana verene,
al bu yavrucak da senin olsun diyene”
diye söylenir.
O bunlara “üfff baba ya...”
der tatlı tatlı sinirlenir siz de
baba sıfatını sana layık gördüğü için
Allaha şükredersiniz.
...
Sonra da,
O’nu büyütme telaşı sarar;

eğitimi,öğretimi
terbiyesi,görgüsü,
becerisi
ayrı bir özen ister.

Okusun,
elin oğluna muhtaç olmasın,
ezilmesin
başı dik olsun istersiniz.

O artık
evinizin en hassas yerinde,en değerli
saksınızın içinde ki umudunuzu bağladığınız gerçek “gül”ünüzdür.

İlgi ister,
sevgi ister,
şefkat,merhamet,güler yüz
tatlı söz ister.

Bütün bunları verirsen
yanını “baba ocağı”
öz toprağı,
sılası beller.

Kızınız büyüdükçe,
size olan sevgisi,sizi koruma kollama güdüsü,
sahiplenişi daha da artar,
dert ortağınız,dostunuz,
sırdaşınız olur.
Bu çok hoşunuza gitmeye başlar.
...
Duruşunu,
gülüşünü konuşusunu
kah kaybettiğiniz annenize,
kah ömrünü size adamış eşinize
ya da uzakta ki ablanıza benzetir her hareketiyle gurur duyarsınız.
...

Sağdan soldan duyduklarınıza
Eşden dostan gördüklerinizi kafanızda tartmaya
sonrada inanmaya başlarsınız.
....
Hani denir ya;

“erkek evlat büyür hanım köylü olur,
iki çift güzel sözün,
gülümseyen bir yüzün
peşine takılır gider”.
...

Kız evlat öyle değildir,
bunlara kanmaz,
büyüdükçe
daha oturaklı olur.

iki eli kanda da olsa anadan babadan ayrılmaz caymaz.

...

Hasılı kelam;

“Yalan dünyada
ne malın ne mülkün olsun,
olacaksa hayırlı bir kız evladın olsun"
demiş büyüklerimiz.

....

Bugün
kızımın doğum günü,

benimse en mutlu günüm.

Kuzum iyi ki varsın.
Cansın,yâr sın,

Yeni yaş’ın kutlu olsun.

Öyüce