Ah Deli Kadın Seni…
Bana kıymetlin olduğumu itiraf edeli
Öyle günler, aylar, asırlar geçmemişti oysa ki…
Olamazdık biliyordum, biliyordun,
Bir deli hikayesin de
Hangimiz başroldeydi ki
Kim deli kim ondan da deli..
Her kelimende tehdide öyle alışmıştın ki
Ne denli iğneleyici ise sözlerin
Aslında kendine olan düşmanlığını kusuyordun…
Takılmazdım iyiye kötüye
Senden geldiyse ve sana dönecekse
Kabulümdü tüm haykırışların
İte kopuğa satmasaydın beni…
Ne değişti kadın, nerede kayboldu kıymetim
Nefretinle dönerken yol ortasında
Son defa görmeyi bile hazmedemedin…
Bana sorarsan bok mutlu olursun
Yalanla dolanla adileşmiş insanlarla
Kuracaksan tüm kalelerini
Bir rüzgara bakar yıkıntın.
Yıkılır yok olursun be kadın.
Zaten köhne bir temel üstünde benliğin,
Üflesen düşer tüm savunucuların..
Saysan sövsen dövsen
Öyle yıkamazdın inan seni bendeki
Ama helalin var ki becerdin
Beni de sevgimden ettin
Hani yollarında koşan
Gelmese de beklediğin bildiğin
Gönül kapısının kilidi
Her daim sende bildiğin…
İte kopuğa sattın be kadın
Mutlu kahkahaların sahteliğinde boğulan
Mey dolu masalarda kaç kez daha olur gülüşlerin
YA sonra…
Sen kadın, sen bendeki sana sıktın bu kez
İçimde öyle sığdıramadığım tüm duygulara
Sana olan saygıya, merhamete, sevgiye, aşka
Son isteğini sormadan, tam alnından sıktın…
Yaralanamayacak bir sevdayı
Öyle uluorta, öyle kalabalık yalnızlık içinde
Gürültüde ama sessizce
Öldürdün de gittin ya, helalin var kadın…
Sana yürek dolu nefretim var artık
İlk kez hiçlikte yok olmuş cümlelerim…
Kadın yoksun artık bende..
İçimde kurduğum idam sehpaları hem sana hem kendime…
Kıymetlin…
Ender GünçelikKayıt Tarihi : 7.8.2016 03:07:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
