Hani çok istersin ,
Olsun diye dualar eder , olması için beklersin ya.
İşte tamda ondan sonrasında bekleme süren uzayınca artık yavaş yavaş vazgeçersin.
Nedendir bilmem tam da vazgeçtiğin anlarda gelir istediğin.
Sonra bir müddet ne sevinebilir , nede üzülebilirdin. Bekleyip beklememe arasında kararın ters köşesinde durursun. Sonrası akıp gider. Zaten fazlaca bir şıkkın yok. Sü akıp yolunu buluyor. Hayat akıp yaşama ulaşıyor.
Neyse ne diyordum hep hissettiğim vitrin camındaki oyuncağın güzelliği. Elinde olanın kıymetsizliği.
Tamamını Oku
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta