KARŞI KIYILARIN GÜL ÇOCUKLARI 
Karşı kıyıların gül çocukları
Doğardoğmaz hayat yormuş onları
Biraz dikenlice zordur yolları 
Aşarlar yılmadan karlı dağları 
Yeşertirler kuru boz toprakları 
Bakarlar şehire karşı kıyıdan
Uyandık der nice derin uykudan 
Açtık yelkenleri bu küçük koydan 
Tam seher vaktinde güneş doğmadan 
Geliyoruz  biz gemileri yakmadan 
Güvenmeyen bize omuz vermesin 
Gidiyoruz arkamızdan gelmesin 
İster ise bir tek selam vermesin
Ne mazi ne dertler engel olmasın
Hedefimiz âti bir taş koymasın 
Bir kozaydı hayat güçlük örülü
Yırttılar çıktılar kör duvarları 
Mavi bir kelebek oluverdiler 
Bahara adayıp tüm umutları 
İrade koydular gönül verdiler 
Karşı kıyıların gül çocukları. 
                         O. YAMAK
Kayıt Tarihi : 7.8.2024 23:49:00
 
 
 
 
 Şiiri Değerlendir
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.




Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!