Kıyıdaki serenat! Şiiri - Enes Ateş

Siyah ayakkabılarımı aldığım gündü
Seninle tanıştığımız hicran rıhtımı! !

Üsküdar sahilinde bakıştığımızdı
İçine asla şek girmeyen duygularım..

Sezmekti güçlükle, hissettiklerini.
Anlatmak;
her ihtimali ayrı bir ihtimalle
değerlendiren kalbime..
Savaşmak;
yalnız yanlarımın, imtizacımıza açtığı
cihad ile..

Gülmekti;
Bilmekti duyguların banktan banka
gidiş gelişleri..
Parçalamak;
içinde ne kadar edebiyat varsa söylenmedik,
Anlatmak kendine..

Saçlarının usulca denize karışmasıydı
Kokunun geldiği midye çağırışları! !
Çantacıların sessizliği ne kadar mülayimse,
Çılgındı balıkçılar çarşısındaki adamın
kulağımı tırmalayışı..

Oturtmaktı seni hayallerimin
boş kalan çerçevesine.

Haz almaktı bilmediğim yanlarını
bilmediğimi bilmek! !

Söyleyerek ekmek arası turşusuz palamut,
sadece gözlerinde kalma bahanesini
çaktırmadan hissettirebilmekti
efsunlu şehlâ yüzüne..

Utanmaktı arsız bakışların
te'sirinde kalmamak..

Olasılık verebilmekti sahteciik.
Bayağı bir genç kızın olmadığını
şiddetle istemekti..

Buluşturmak edebimle küfrümü,
Onay vermekti sayende;
asla edepsizleşemeyen küfrümün
afaroz edilişine ülkemden...

Sana turşusuz bir balık ekmek
ısmarlamaktı,
Sen hayallerimi yıkan felaketimle:
sahilde beklediğin, buluşmadan önce

Bayağı bakışlı olmadan önce serzenişlerime...