Kıyametim Kopuyor Şiiri - Rabia Yasin Çelik

Bir gün daha bitiyor, akşam yaklaşmaya başladı
Gezindim avare avare, adımlarım ayyuka ulaştı
Güneş dünyayı dolaştı, ufka yanaştı
Ne acılarım azaldı, nede yaralarım sarıldı

Oturdum sahile, birde sigara yaktım
Ilık bir rüzgarla, duygulara karıştım
Hala buradasın, yanımdasın sandım
Baktım sağa sola, hayalmişsin aldandım

İşte o zaman gözlerime söz geçmez oldu
Hani benim sevdiğim nerede, ona ne oldu
Sevdamın çiçekleri açmadan, nasılda zamansız soldu
Sensizliğin boşluğunda, yaşamak çok zordu

Çarşaf gibiydi deniz, sanki dalgası onu küsmüş
Kalmamış sahilde kimse, sanki herkes ölmüş
Uzayıp giden yollarda, ışıklar tek tek sönmüş
Demek ki yokluğun yalnız bana değil, her yere koymuş

Battı batacak güneş, oda ufuktan çekip gidiyor
Denizin rengi, bir mavi, bir kırmızı, bir lacivert e dönüyor
Yine sensizim, yine sensizim, kıyametim kopuyor
Yoksun ya yanımda hayatta senle birlikte bitiyor