Kıyametim Şiiri - İbrahim Eryazıcı

Doğa dediğim aslında sensin
Bir doğamsın
Bir daha doğamsın
Bir doğarsın batıdan
Kıyamet alametidir bu
Sular yükselir okyanuslardan
Mum kesilir gözlerim

Sessiz bayram saatlerinde
Bir yalnız odada
Biri dünyada
Öteki başka bir samanyolunda
Çocuklarımız olur
Genişleyen zamanın en büyük acısı olursun
Yada bedenimin talihim dediği
Özgür ruhların dansettiği
Uykulu bir yılan deliği..

İkincil bir baykuş gibiyim bu gece
Nöbeti devralmadan,
Kıyamet kopmadan önce..