Ey İstanbul!
Sana geldim sana.
Hadi beni kucaklasana.
Hem köle oldum, hem kul.
Beni anlasana.
Koskoca şehirdeyim.
Bilmem neresindeyim.
O sabah mı çıkmıştın, bir gün önce mi
Bir bıçağın ağzında yürür gibiydin
Demirlerin soğukluğu soluk dudaklarında
Gözlerinde karanlığı dar hücrelerin
Seni görür görmez özgürlüğümden utandım
Söyle ne içersin, çay mı kahve mi
Devamını Oku
Bir bıçağın ağzında yürür gibiydin
Demirlerin soğukluğu soluk dudaklarında
Gözlerinde karanlığı dar hücrelerin
Seni görür görmez özgürlüğümden utandım
Söyle ne içersin, çay mı kahve mi




Ey vefasız yar.
Sen bile beni unutmuşsun.
Kıyamet kopsun da.
Bende kurtulayım.
Sen de kurtul.
nihat bey,emeğinize yüreğinize,kaleminize sağlık.+10
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta