Kıyamet II Şiiri - Erdal Balcı

WW3.Dünya Savaşı
Çıktım bir gün uzaya,
Baktım,
Uzun uzun dünyaya...
İlk zamanlar sanki cennet!
Kuşlar özğür havada,
Hayvanlar koşar oynar doğada
Balıklar suda,sular akar ovada.

Kapandı o perde!
Sonra;
İnan yaratıldı!
Herşey karıştı!
Herşey kaçıştı!

Uzun hikaye....
Bir ses duydum gaybtan,
Fırat hadisi diyordu uzaktan,
Uzak dur uzak dur !
Baktım ki dünyanın,
Altı üstüne gelmiş,
Yarısından çoğu,
Toprağa girmiş.
Avrupa'dan eser yok,
Aman Allah'ım nereye gitmiş.
Rusya'dan çıkan geri dönmemiş,
Amerika'nın yarısı yok,
Sanki nükleer yemiş!
İngiltere ve İsrail haritadan silinmiş.
Kıtalar batmış kıtalar çıkmış,
Kaybolan Atlantis gerçekten varmış.
Adem'den bu yana olan tufana denk
Tufanlar olmuş,
Adem'den bu yana ölene denk,
İnsanlar ölmüş!
Bir muştu seslendi!
Üzülme ve de korkma!
İnsanın gayreti Rabbin muradı bu,
Bekle!
Baharlar gelecek yine.