Kıyamet Alameti Şiiri - Mete Kapusuzoğlu 2

Yıllarca yolunu gözleyen varken
Tahta sandalyede büzülen varken
Koltuk bırakılmaz bu kadar erken
Bir koltuk boşalmış duyan oldu mu

Vazgeçmek dertlere derman mı olur
Koltuk boşalınca deprem mi olur
Koltuğı bırakan sersem mi olur
Bu işi gönüllü yapan oldu mu

Ne kadar rahattır ne kadar güzel
Koltuk yapamaz mı çirkini güzel
Koltuğu bırakmak olur mu güzel
Aklını koltukla bozan oldu mu

Yeterince almasa da parayı
Üstüne oturan atar havayı
Koltuk değil padişahın sarayı
Kendini padişah sanan oldu mu

Yıllarca hasretle yolu gözlenir
Bir de ben otursam diye özlenir
Kıskançların yürekleri közlenir
Koltuk ateşiyle yanan oldu mu

Adını andıkça çıkar fırtına
Destek olur oturanın sırtına
Yakışmaz mı ÂMİRLERİN KARTINA
Koltuğun kıymetin bilen oldu mu

Geriye yaslanıp sigara yakmak
Gözleri süzerek etrafa bakmak
Olur mu ölmeden koltuk bırakmak
Koltuğu görmeden len oldu mu

Koltuğuna koltuk çıkar yıllarca
Etrafına hava atar yıllarca
Koltuğun üstünde yatar yıllarca
Koltuğun hakkını veren oldu mu

Âşıkları durmaz âh-u vâh eder
Rakipler birbirin târumar eder
Koltuk sahibini payidâr eder
Koltuğunda sefa süren oldu mu

Koltuk güzelliktir koltuk cazibe
Bir sürü tutkunu vardı mazide
"Kurt kocadı" deme sakın muzibe
Söylenenler bilmem yalan oldu mu