Kıvı41 Şiiri - İbrahim Şahin 2

Bölüm 39: Helkenin Gölgesi – Su Çekmenin Sessiz Ağırlığı

Yaylada su, musluktan değil, taşın içinden alınır. Ve o taş, ne yumuşar ne konuşur—ama kadının elinde dile gelir.

Helke, ipten değil, ömürden örülür. Her sabah, kadın kuyunun başına gelir. Kapak 30 santim, derinlik 5 metre. Ama asıl derinlik, kadının içindedir.

İpi sarkıtır. Suya değdiğinde bir ses çıkar:

“Şıp.” O ses, bir köyün nabzıdır.

Helkeyi çekerken, omzu titrer. Ama o titreme yorgunluk değil— bir halkın yükünü taşımaktır.

Su çıkar. Soğuktur. Dolaptan değil, yerin kalbinden gelmiştir.

Hayvanlar bekler. Tekneler taştan oyulmuş. Kadın suyu döker. Hayvan içer. Ama o an, kadın da içinden bir şey bırakır o taşa.

Çünkü bu sadece su değil, bir kadının sabırla kazdığı varoluş kuyusudur.