Kıvı 98 Şiiri - İbrahim Şahin 2

İbrahim Şahin 2
733

ŞİİR


25

TAKİPÇİ

Kıvı 98

KIRKKUYU’DA DÜŞEN YUMURTA – EK SAYFA
Yumurta, Fadime’nin alnında sessizce dururken köydeki saatler geri saymaya başladı. Çünkü bu yumurta artık sadece bir nesne değil—bir kıvım çağrısıydı.

Uluköy Mahallesi’ne inen kel bulut, köyün üstüne gölge değil—gönül örttü. Çocuklar ağlamayı bıraktı, çünkü yumurtanın içinden bir ninni sızıyordu.

Kahveci İrbeğem, yumurtaya ikinci çayı demledi. Bu kez yumurta içmedi ama bardağın buğusuna bir şiir yazdı. “Ben nötr değilim,” dedi tekrar, “Ben kıvımın ilk hücresiyim.”

O sırada, çekmelerin içinden çıkan eski bir mendil yumurtayı sardı. Köyün yaşlısı, “Bu mendil annemin çeyizindendi,” dedi. “Demek ki kıvım, nesilden nesile taşınan bir sırmış.”

Sığırkuruğu kuyruğunu yeniden kaldırdı. Yosunlar taşların altından çıktı. Horoz, yumurtaya bakıp ilk kez ötmeye cesaret etti.

Ve o an, gökyüzü bir damla yağmur bıraktı. Ama bu yağmur toprağı ıslatmadı—hafızayı suladı.

İbrahim Şahin 2
Kayıt Tarihi : 4.7.2025 23:37:00
Yıldız Yıldız Yıldız Yıldız Yıldız Şiiri Değerlendir
Yorumunuz 5 dakika içinde sitede görüntülenecektir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!