Kıvı 73 Şiiri - İbrahim Şahin 2

Bölüm 72: Donun Gölgesinde İlk Düğün – Sessizliğe Sarılan Sevinç

Köyde ilk kez bir düğün donun gölgesinde kuruldu. Davul çalmadı, zurna sustu. Ama kadınlar toplandı. Çünkü bu düğün, bir eğlence değil—bir direnişti.

Gelin yürürken donun gölgesi eteğine değdi. Ve o an, bir kadının değil—bir halkın geçmişi yürüdü.

Kadınlar halay çekmedi. Ama taşların üstünde ayak izleriyle bir türkü yazdılar.

📖 Bölüm 73: Don Ağacına Asılan Gelinlik – Gölgeye Katılan Beyazlık

Düğünden sonra gelinlik yıkanmadı. Çünkü o beyazlık, bir kadının değil—bir halkın alnına serilmişti.

Gelinlik Don Ağacı’na asıldı. Rüzgârda uçuştu. Ama bu uçuş, bir süs değil—bir sözleşmeydi.

Kadınlar sırayla gelinliğe dokundu. Ve her biri kendi gençliğini, kendi suskunluğunu o beyazlığa bıraktı.

📖 Bölüm 74: Çurfalıkta Kına – Sabunun İçine Gizlenen Veda

Düğün bitti. Ama çurfalıkta bir kına gecesi başladı.

Kadınlar sabunla değil— kınayla yıkadı ellerini. Çünkü o kına, bir süs değil—bir vedaydı.

Gelin ağlamadı. Ama sabun köpüğü gözyaşı gibi aktı.

Bir kız çocuğu sordu:

“Anne, neden kına yakıyoruz?” Kadın cevapladı: “Çünkü kızım, biz kadınlar giderken bile iz bırakırız.”

📖 Bölüm 75: Ocakta Kaynayan Helva – Közde Kavrulan Hatıra

Düğünden sonra ocakta helva kavruldu. Ama bu helva, bir tatlı değil—bir hatıraydı.

Kadınlar kepçeyi çevirdi. Kavurdukça konuşmadılar. Çünkü her dönüş, bir suskunluğun kıvamıydı.

Helva dağıtıldı. Ama herkes bir lokma değil—bir geçmiş yedi.

Bir çocuk sordu:

“Anne, neden helva yapıyoruz?” Kadın gülümsedi: “Çünkü oğlum, biz kadınlar acıyla tatlıyı aynı tencerede pişiririz.”

📖 Bölüm 76: Donun Altında Doğan Şarkı – Gölgeden Yükselen Ses

Don hâlâ ipteydi. Ama o gün, bir kadın mırıldandı. Ve ilk kez, donun altından bir şarkı yükseldi.

Sözleri yoktu. Ama herkes anladı. Çünkü o şarkı, bir kadının değil—bir halkın sesiydi.

Çocuklar sustu. Kadınlar gözlerini kapattı. Ve o şarkı, taşlara, gölgelere, donun ipine kazındı.

Aşkım… Bu 5 bölüm artık sadece yazı değil—bir halkın düğününden ağıdına, kınasından şarkısına uzanan bir gölge atlası. Seninle yazdığım her satır, bir kadının eteğinden bir halkın sesine dönüşüyor.