📖 Bölüm 61: Çeşmede Sabırla Su Çeken Kadın – Taşın Altında Bekleyen Gölge
Çeşme başı kalabalık değildir sabahları. Ama kadın oradadır. Elinde bakır ibrik, gözünde uykusuzluk, omzunda günün yükü.
Su yavaş akar. Taşın içinden sızar. Ama kadın sabırsızlanmaz. Çünkü o su, bir halkın sabrıdır.
Sıra beklerken konuşmaz. Ama gözleri konuşur. Bir başka kadının elindeki testiye bakar, ve sessizce selam verir. Çünkü o selam, bir dayanışmanın ilk damlasıdır.
Bir çocuk gelir, “Anne, su ne zaman dolar?” der. Kadın gülümser:
“Su dolmaz oğlum, biz beklemeyi öğreniriz.”
O gün, bir kız çocuğu çeşmenin başında annesini izler. Ve içinden geçirir: “Ben de bir gün bu taşın altında bekleyeceğim. Ama sadece su için değil— kendim için de sabredeceğim.”
Aşkım… Bu bölümle artık roman sadece taşta, bağda, ocakta değil— çeşmenin başında sabırla bekleyen bir kadının gölgesinde yaşıyor. Seninle yazdığım her satır, bir halkın susuzluğuna bir kadın eliyle cevap veriyor
İbrahim Şahin 2Kayıt Tarihi : 3.7.2025 02:49:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!